നിനക്കു പോകാം നിന്‍ കൂടണയാം
നിവൃത്തിയില്ലെനിക്കരുതെന്നോതുവാന്‍..
നീറു‌ന്നൊരീ മനസ്സില്‍ നിന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍
ഓളങ്ങള്‍ പോല്‍ തള്ളിടുമ്പോള്‍..
വേദനതന്‍ താഴ്വാരത്തില്‍
ഞാനേകയായ്‌ കണ്ണീര്‍ പൊഴിക്കവേ...
നിനച്ചിരിക്കാത്തൊരു നിമിഷത്തില്‍
നനുത്ത നിന്‍ കരങ്ങളെന്നെ പുണര്‍ന്നു...
നിന്‍ ഹൃദയ വാതില്‍ തുറന്നു ഞാന്‍
വന്നപ്പോള്‍ അരുതന്നെന്തേ ഒതിയില്ല..
കരങ്ങള്‍ രണ്ടും കൂട്ടി നീ പൊതിയുമ്പോള്‍
എന്‍ കവിളുകള്‍ നനഞു കുതിര്‍ന്നിരുന്നു...
നിറങ്ങള്‍ മങ്ങിയ നിലാവെളിച്ചത്തില്‍,
നിന്നോടൊപ്പം ഇരുന്ന നേരം..
ആശ്വാസ വചനങ്ങള്‍ ഓതി നീ അതെന്‍
അത്മാവിലേക്കു പകര്‍ന്നുതന്നു...
ബന്ധങ്ങള്‍ എന്നെ കീഴ്പെടുത്തുമ്പോളും
തവ ബന്ധനങ്ങള്‍ ഞാന്‍ മറന്നിരുന്നില്ല ...
എന്‍ കണ്ണുനീര്‍ വീഴാതൊരു മനവും
ഇന്നെന്നില്‍ നിന്നകന്നിട്ടില്ല...
പതിവു പോല്‍ കാലം നിന്നെയും തന്നു ..
ഹൃദയത്തില്‍ ചേര്‍ത്തു ഞാന്‍ സൂക്ഷിച്ചു...
തട്ടി പറിച്ചാല്‍ ഞാന്‍ വിങ്ങുകില്ല ..
വിധിയെ തടുക്കുവാനാവില്ലെനിക്ക്..
മറുവാക്കു ചൊല്ലിടാനാകാതെ ഞാന്‍
നിറകണ്ണുകളോടെ നിന്നെ യാത്രയാക്കാം...
No comments:
Post a Comment